Μαρτινίδης, Πέτρος

(Θεσσαλονίκη 1946 –). Αρχιτέκτονας και λογοτέχνης. Αποφοίτησε από την αρχιτεκτονική σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και συνέχισε με μεταπτυχιακά στην ψυχολογία και την λογοτεχνία στο Παρίσι. Απέκτησε διδακτορικό τίτλο, με την διατριβή του στην ανάλυση των κειμένων της αρχιτεκτονικής θεωρίας και εντάχθηκε στο διδακτικό προσωπικό του τμήματος αρχιτεκτόνων του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, διδάσκοντας ιστορία αρχιτεκτονικών θεωριών, κριτική της αρχιτεκτονικής και σχεδιασμό θεατρικών χώρων. Το 1982 απέκτησε νέο μεταπτυχιακό τίτλο από το κολέγιο Τσέλσι της Αγγλίας, στην ιστορία και φιλοσοφία των επιστημών. Από το 1994 είναι καθηγητής του τμήματος Θεάτρου, της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Έχει γράψει μυθιστορήματα και αρχιτεκτονικές και θεατρικές μελέτες. Ανάμεσα στα βιβλία του συγκαταλέγονται εκείνα που τιτλοφορούνται Κατά Συρροήν (1998), Σε Περίπτωση Πυρκαϊάς (1999), Παιχνίδια Μνήμης (2001) και Μεσιτείες του Ορατού – Ζητήματα Θεωρίας της Κριτικής στην Αρχιτεκτονική και την Τέχνη.